Metody leczenia periodontologicznego

Leczenie periodontologiczne ma na celu eliminację specyficznych schorzeń przyzębia. Obecnie w dziedzinie tej znajdują zastosowanie różne innowacyjne technologie, które podnoszą bezpieczeństwo zabiegów oraz znacząco podnoszą komfort samych pacjentów. W leczeniu periodontytu najbardziej efektywne są metody bazujące na wykorzystaniu specjalistycznych laserów, a także precyzyjnych procedur chirurgicznych oraz odpowiednio zaplanowanych terapii tkankowych. Zabiegi takie sprawdzają się w przypadku chorób periodentologiczych o postaci łagodnej i ostrej, w tym uwarunkowanych genetycznie, występujących w wyniku nieprawidłowej higieny jamy ustnej czy spowodowanych towarzyszącymi schorzeniami ogólnoustrojowymi.

Aparatura laserowa w leczeniu periodontytu

Obecnie choroby dziąseł i przyzębia bardzo często leczone są poprzez laseroterapię. W procedurach tego typu zastosowanie znajduje energia świetlna o specjalnie dopasowanej długości fali, która umożliwia redukcję tkanek zainfekowanych oraz miejsc objętych infekcją. Nowoczesna aparatura laserowa zapewnia też spore możliwości regeneracyjne, co odbywa się poprzez działanie stymulujące. Dobry periodontolog jest w stanie przeprowadzić zabieg w taki sposób, aby znacząco zminimalizować obrzęki, krwawienia i inne objawy występujące w przypadku bardziej konwencjonalnych procedur. Istotną zaletą  jest też skrócenie czasu leczenia i okresu rekonwalescencji. Laseroterapia sprawdza się również na etapie diagnostyki, ponieważ pozwala na wykorzystanie odpowiednich sond do oceny głębokości kieszeni dziąsłowych oraz ułatwia sprawne rozpoznawanie obszarów narażonych na rozwój choroby.

Terapia tkankowa pod kątem regeneracyjnym

Choroby dziąseł są obecnie leczone również w oparciu o regeneracyjną terapię tkankową. W metodzie tej zastosowanie znajdują specjalne biomateriały, takie jak białka morfogenetyczne czy syntetyczne kości. Ich wykorzystanie sprawdza się w procesach regeneracyjnych tkanek przyzębia, pozwalając na odbudowanie ich struktur oraz przywrócenie kluczowych funkcji. Terapie tkankowe poprawiają też stabilność zębów oraz podnoszą trwałość przyzębia. Odpowiednio wykwalifikowany periodontolog może realizować takie zabiegi nawet w przypadku mocno zaawansowanych ubytków tkanki, które biomateriały bardzo skutecznie przywracają i jednocześnie poprawiają funkcjonalność układu stomatognatycznego.

Zaawansowane metody chirurgiczne

Współczesna periodontologa w dużym stopniu bazuje również na zaawansowanych metodach chirurgicznych, które są bardzo efektywne i pozwalają na zachowanie dużej precyzji zabiegowej. Techniki takie sprawdzają się nawet przy najbardziej skomplikowanych schorzeniach przyzębia. Do szczególnie popularnych należą procedury rekonstrukcyjne i regeneracyjne, które wykonuje chociażby dr Wojciech Krajewski. Z jego aktualnymi usługami można się zapoznać na stronie internetowej: https://wojciechkrajewski.pl/. Zabiegi najczęściej wykonywane w przypadkach zaawansowanych to chociażby kiretaż otwarty lub zamknięty, a także łącznotkankowy przeszczep z plastyką dziąseł. Do metod chirurgicznych należy również sterowana regeneracja kości, realizowana z wykorzystaniem specjalnych materiałów kościotwórczych.

Innowacyjne technologie w periodentologii

Periodentologia to specyficzna dziedzina, w której stosowane metody leczenia są nieustannie wzbogacane o zastosowanie nowych narzędzi i urządzeń medycznych. Specjaliści korzystają z metod zapewniających bardzo dużą precyzję, a zarazem redukujących potencjalne urazy tkanek oraz przyspieszających proces rekonwalescencji pacjenta. W periodentologii doskonalone są także techniki diagnostyczne, na co znacząco wpływają nieustanne badania nad biomateriałami czy tkankami przyzębia. Metody te w dużej mierze podnoszą szanse ochrony dziąseł i zębów pod kątem profilaktycznym, przez co mogą efektywnie ograniczyć konieczność późniejszego leczenia protetycznego lub implantologicznego. Nowoczesne techniki chronią tym samym przed trwałą utratą implantów i uzębienia, ułatwiając jednocześnie odtwarzanie ubytków. Istotną zaletą pozostaje również praktyczna bezbolesność i niska inwazyjność poszczególnych protokołów.